คุณวรเทพ สุวรรณกษาปณ์ ผู้เป็นพ่อในวัยสี่สิบต้องแบกรับความกังวลอันหนักอึ้ง เพราะโลกทั้งใบของเขามีเพียงลูกสาวสุดที่รัก เด็กหญิงณิชกานต์ สุวรรณกษาปณ์ หรือน้องเอย ที่ต้องต่อสู้กับภาวะโพรงสมองคั่งน้ำ ซึ่งเป็นภาวะที่ต้องมีการระบายน้ำส่วนเกินออกจากสมองน้อยๆ ของเธอ
เป็นเวลาหลายปีที่ทีมแพทย์ที่โรงพยาบาลจังหวัดพิษณุโลกดูแลอาการของน้องเอยมาจนถึงเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567 อาการป่วยของน้องเอยกลับมากำเริบ นำไปสู่การผ่าตัดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้อาการของเธอกลับทรุดหนักลง ทำให้ต้องส่งตัวด่วนไปรักษาต่อที่สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี กรุงเทพมหานคร ในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567 การเดินทางไปกรุงเทพในครั้งนั้นเกิดขึ้นอย่างกะทันหันและไม่ได้มีการวางแผนใดๆ สำหรับคุณวรเทพและครอบครัว ด้วยความที่เป็นคนต่างจังหวัด เมืองใหญ่อย่างกรุงเทพฯ ทำให้กังวลใจมากขึ้นไปอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่พัก อีกทั้งยังเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆ
ความกังวลคลี่คลายลง เมื่อนายแพทย์ใจดีของน้องเอยได้แนะนำให้เขารู้จักกับบ้านพักพิงโรนัลด์ แมคโดนัลด์ เฮาส์ หรือบ้านแมค การได้อยู่ที่บ้านพักพิงสร้างความรู้สึกอบอุ่น คุณพ่อวรเทพไม่ต้องกังวลเรื่องค่าที่พักหรือการเดินทางไปกลับเป็นระยะทางกว่า 380 กิโลเมตรจากลูกที่กำลังป่วยอีกต่อไป และสามารถอยู่ใกล้ชิดลูกสาวของเขาได้อย่างสบายใจในภาวะที่เด็กน้อยต้องการอยู่ใกล้ชิดกับครอบครัวที่สุด